Geen producten in de winkelwagen.
In Nederland wordt gestreefd naar gelijkheid van man en vrouw op de arbeidsmarkt. Dat houdt onder meer in dat vrouwen extra bescherming krijgen van het arbeidsrecht tijdens een zwangerschap. Een agogisch medewerker bij een zorginstelling wendde zich dan ook tot de rechter toen zij tijdens haar zwangerschap werd ontslagen. Zij noemde haar ontslag zwangerschapsdiscriminatie en eiste op basis daarvan een vergoeding van € 137.000. De rechter dacht er heel anders over en gaf haar ongelijk. De zwangere dame moest ook de proceskosten nog eens ophoesten.
Mag een werkgever een vrouw ontslaan tijdens de zwangerschap?
De basisregel is dat een dienstbetrekking niet mag worden beëindigd tijdens de zwangerschap. Ook als een werkgever denkt dat een vrouw zwanger wil worden, mag dat niet de reden zijn om aan een arbeidsverhouding een eind te maken. Zelfs als het contact maar tijdelijk is en de vrouw in die periode zwanger is geworden, moet de werkgever kunnen aantonen dat tot het eventueel niet verlengen niet is besloten op basis van de zwangerschap. Tijdens het zwangerschapsverlof is ontslag sowieso verboden.
Soms doet er het niet toe of de werkneemster zwanger is
Het zal duidelijk zijn dat zwangerschap geen excuus zal zijn voor een werkneemster om zich te misdragen. Bij fraude, gewelddadig gedrag, ernstig plichtsverzuim mag ook tijdens de zwangerschap een vrouw worden ontslagen. Dat geldt ook als bijvoorbeeld een hele afdeling van een bedrijf of instelling wordt gesloten. In dat laatste geval is immers duidelijk dat het ontslag geen enkel verband houdt met de zwangerschap. Uiteraard moet de werkgever dan ook de zelfde inspanningen verrichten om de zwangere werkneemster aan een nieuwe functie te helpen als voor de andere pechvogels die ontslagen worden.
Hoe zat het met de agoge?
De voormalig werkgever was niet bepaald mild over de arbeidsethos van de zwangere agoge. Ze kwam met regelmaat te laat en vertrok ook nog eens te vroeg. Om de haverklap kwam ze niet opdagen, waarbij ze haar slecht functionerende auto als reden opgaf. Ondanks meerdere waarschuwingen veranderde haar gedrag niet. De werkgever kon een grote hoeveelheid mails en brieven overleggen waaruit een duidelijk patroon van desinteresse in haar functie bleek. Ook was volgens de zorginstelling niet bekend dat de werkneemster zwanger was. Dat argument werd pas aangevoerd toen de zorginstelling door de advocaat van de betrokkene werd gedreigd met een proces als er geen schadevergoeding zou worden betaald. De rechter was duidelijk onder de indruk van het dossier en oordeelde dat de zorginstelling geen enkele blaam trof.
De gevolgen van deze uitspraak
Het is nog niet bekend of er een hoger beroep zal volgen. In ieder geval is wel duidelijk dat ook een zwangere werkneemster meer op de tellen zal moeten passen.
Vind jij dat de rechter gelijk had of zou hij de zwangere agoge meer in bescherming hebben moeten nemen?
Plaats een reactie