Geen producten in de winkelwagen.
De vrijheid van meningsuiting is in ons land een grondrecht. In artikel 7 staat; ‘Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijk volgens de wet’.
Maar dit recht is niet in ieder land vanzelfsprekend. In sommige landen wordt je opgesloten of vermoord als je openlijk kritiek uit op het regime van een land en daarmee wordt weggezet als terrorist, en dus een gevaar bent voor de samenleving. Andere landen verbieden ‘het kwetsen van religieuze gevoelens’ en er zitten landen bij waarin je wordt gezien als spion als je een simpele foto maakt van een bouwwerk, ook dan beland je razendsnel achter tralies. De omstandigheden in de gevangenissen zijn vaak barbaars, mishandelingen en vernederingen zijn er eerder regel dan uitzondering.Op 15 november staan we stil bij auteurs, journalisten en andere schrijvers die zijn opgesloten of vermoord omdat ze gebruik maakten van hun recht op vrije meningsuiting.
Ahmet Altan
Ahmet Altan (geboren in 1950), is een zeer bekende journalist en schrijver in Turkije. Hij is de oprichter van het Turkse dagblad Taraf. Nadat er in 2016 een staatsgreep plaatsvond in het land werd het blad verboden omdat hij ervan werd verdacht verborgen boodschappen in zijn dagblad te verwerken, ten behoeve van de coupplegers. Hij werd in de zomer van 2016 thuis gearresteerd. In het begin van 2018 werd hij tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld, sindsdien zit hij 23 uur per dag in totale afzondering.
Shokjang
Deze Tibetaanse schrijver werd in maart 2015 door Chinese veiligheidstroepen gearresteerd. De schrijver en blogger stond bekend om zijn kritische teksten over het Chinese etnische beleid ten opzichte van Tibetanen. Hij werd een jaar na zijn arrestatie op een onbekende locatie vastgehouden. Op 17 Februari 2016 werd hij veroordeeld voor het aanzetten tot separatisme en het zaaien van verdeeldheid. Na drie jaar werd hij vrijgelaten.
Arzhang Davoodi
Al 16 jaar zit deze leraar en auteur onder erbarmelijke omstandigheden vast in de Zahedan gevangenis in Iran. Arzhang (inmiddels 65 jaar) werd in Oktober 2003 door het Iraanse regime opgesloten omdat hij een programma voor studenten had opgezet dat de democratie in deze dictatuur zou moeten stimuleren. ook schreef hij een manifest waarin hij openlijk kritiek uitte op de Iraanse overheid. Daar was deze overheid het niet mee eens en besloot om de man op te sluiten, te folteren en hem uiteindelijk in 2014 ter dood te veroordelen. Hij is echter nog niet geëxecuteerd.
Idris Sayilgan
Deze Koerdische journalist is in Januari 2019 veroordeeld tot een gevangenis van acht jaar voor ‘lidmaatschap van een terroristische organisatie’ en ‘terreurpropaganda’. Door zijn oppositionele berichtgevingen ziet de Turkse regering hem als bedreiging en probeert hem het zwijgen op te leggen door hem achter tralies te zetten. Deze jonge journalist is echter niet van plan om monddood gemaakt te worden en gaat vanuit zijn cel stug door met het geven van interviews aan mensenrechtenorganisaties en buitenlandse media.
Jamal Kashoggi
Deze journalist en columnist verdween op 2 oktober 2018 nadat hij het Saoedische consulaat in Turkije was binnengelopen. In december 2016 werd hem door de Saoedische autoriteiten verboden om artikelen te schrijven of om op andere manieren in de media te verschijnen, dit omdat hij openlijk kritiek uitte op de Saoedische regering. Hij stelde ook de rechten (of het gebrek daarvan) van vrouwenrechten in het land aan de kaak. Zijn lichaam werd niet veel later na zijn verdwijning in stukken gehakt gevonden. Het sterke vermoeden bestaat dat kroonprins Mohammed Bin Salman van Saoedi Arabië persoonlijk opdracht heeft gegeven tot de moord.
Op 15 november krijgen deze politieke gevangenen en slachtoffers van politieke moorden een gezicht. Ze strijden voor gelijkheid, vrijheid van meningsuiting en andere mensenrechten. Laten we ze niet vergeten.
Eerder
