Hoewel het hopelijk nog ver in de toekomst ligt, moet er wel al nagedacht worden over wat je wilt nadat je ben overleden. Wil je begraven worden? Gecremeerd? Geresommeerd? Een zeemansgraf? Of wil je jouw lichaam ter beschikking stellen aan de wetenschap? Wij leggen graag uit wat de mogelijkheden zijn na een overlijden.
Begraven worden
Wanneer je komt te overlijden mag je niet eerder dan 26 uur na het overlijden, en niet later dan 6 werkdagen na het overlijden begraven of gecremeerd worden. Hierbij telt het weekend en feestdagen niet mee. De reden voor deze 36 uur heeft te maken met een eventueel strafrechtelijk onderzoek, en zodat de nabestaanden tijd hebben om de begrafenis of crematie te regelen.
Als je begraven wordt, dan wordt jouw lichaam in een kist in de aarde geplaatst. Er zijn verschillende soorten graven op een begraafplaats. Zo kun je kiezen voor een algemeen graf, een huurgraf of een koopgraf. Een algemeen graf wordt meestal na tien jaar geruimd, en heeft vaak geen mogelijkheid tot verlenging. Je hoeft hiervoor echter geen grafrechten te betalen. Daarnaast kun je kiezen voor een particulier graf of een familiegraf. Hierbij is veel meer mogelijk en kun je het graf ook een beetje personaliseren. Je bepaalt zelf wat voor grafmonument er geplaatst wordt en wie er in het graf komt te liggen. Een graf kun je voor 10, 20, 30 of 50 jaar kopen of huren. Daarna is het mogelijk om de rechten te verlengen met 5, 10 of 20 jaar.
Gecremeerd worden
Zoals hierboven al besproken is, moet een crematie ook binnen 6 werkdagen gebeuren. Er is dus maar een korte tijd om alles te regelen. Bij een crematie is er vaak eerst ruimte voor de nabestaanden om afscheid te nemen. Dit noemen we de herdenkingsdienst. Na de afscheidsplechtigheid is het tijd om de overledene naar de ovenruimte te brengen. Dit is de plek waar het cremeren plaatsvindt. Op de kist van de overledene wordt een vuurvast crematiesteentje geplaatst met een uniek nummer. Zo kan er nooit een misverstand ontstaan over de identificatie. De overledene wordt met de kist de oven ingevoerd bij een temperatuur van 800 graden. Het as van de overledene wordt in een tijdelijke urn gestopt. Een maand na de crematie mag de familie de as van de overledene ophalen in een speciale asbus. De as kan thuis in een urn geplaatst worden, maar de urn kan ook begraven worden. Daarnaast kan de urn ook in een urnenmuur geplaatst worden. Natuurlijk is het ook nog altijd mogelijk om de as van de overledene uit te strooien. Let wel op, het is niet altijd toegestaan om op bepaalde plekken as uit te strooien.
Resomeren
Dit is een vorm die het kabinet graag legaal wilt maken. Op dit moment is het nog niet mogelijk om geresommeerd te worden in Nederland, maar waarschijnlijk in de nabije toekomst wel. Resomeren is een chemisch proces waarbij het lichaam van een overledene wordt ontbonden in een stalen drukvat. In principe werkt een uitvaart waarbij gekozen is voor resomeren precies hetzelfde als een andere uitvaart. Het enige verschil zit hem in de manier waarop het lichaam de aarde verlaat.
Als er gekozen is om te resomeren, dan zal het lichaam in een speciale wollen kist gelegd worden. Deze kist past ook in een normale houten grafkist. Vervolgens wordt de wollen kist in de ruimte van de cabine gezet en wordt het vat afgesloten. Door een speciale techniek wordt er gemeten hoe zwaar het lichaam is, en uitgerekend hoeveel base en water er nodig is. De juiste hoeveelheid wordt dan ingebracht in het stalen vat. Het vat wordt vervolgens onder druk gezet en een pomp zorgt ervoor dat de vloeistoffen continu gemixt worden. De temperatuur ligt gemiddeld tussen de 100 en 180 graden Celsius tijdens de resomatie. De chemicaliën ontbinden het lichaam in een tijdspan van twee tot tien uur. De overblijfselen van de overledene worden gedroogd. Het gaat dan om de botten van de overledene die worden gemalen tot poeder. Indien gewenst kunnen de nabestaanden deze bewaren in een urn.
Zeemansgraf
Het is in Nederland niet toegestaan om gebruik te maken van een zeemansgraf. Alleen bij het overlijden op een Nederlands schip is een zeemansgraf mogelijk. Wie dit wel wilt doen, zal naar het buitenland moeten gaan. In het Verenigd Koninkrijk is dit bijvoorbeeld wel mogelijk. Daar komt een zeemansgraf zo'n 25 tot 30 keer per jaar voor. Er zijn aangewezen plekken in Engeland en Schotland voor zee begrafenissen. Het water is daar meer dan 300 meter diep, en er mag ook niet gevist worden. Bij een zeemansgraf wordt het lijk in een stevig omhulsel verpakt en verzwaard met zodanig gewicht dat het zinken en onder water blijven van het lijk zijn gewaarborgd. De Britannia Shipping Company for Burial at Sea verzorgt tevens ongeveer twee keer per maand een geheel verzorgde zee begrafenis voor 2700 pond.
Plaats een reactie