Als het goed is heb je ondertussen al jouw keuze opgegeven wat betreft het wel of niet worden van orgaandonor. Wij vonden het wel interessant om te weten hoe het proces van een orgaandonatie precies gebeurt. Uiteraard hebben wij dit dan ook uitgezocht en dat resultaat willen wij graag met jou delen.
Donor worden
Er zijn vier verschillende keuzes als het om orgaandonor worden gaat. Je kunt ervoor kiezen om volledig donor te worden. Dit betekent dat je al jouw organen en weefsels wilt doneren na jouw dood. Als er bepaalde organen of weefsels zijn die je liever niet wilt afstaan, dan kun je dit aangeven. Het gaat om de volgende organen en weefsels:
Organen
- Alvleesklier
- Darmen
- Hart
- Lever
- Longen
- Nieren
Weefsels
- Bloedvaten
- Botweefsel
- Hartkleppen
- Kraakbeen
- Pezen
- Huid
- Oogweefsel
- Zenuwweefsel
Natuurlijk kun je er ook voor kiezen om geen donor te worden. Daarnaast is er ook nog de keuze om deze beslissing over te laten aan jouw partner of familie na jouw overlijden. Zij moeten het wel eens zijn over de donatie, anders gaat de donatie niet door. Als er geen partner of familie meer aanwezig is na jouw dood, dan wordt ervoor gekozen om geen donatie te laten doorgaan.
Je kunt er ook voor kiezen om één persoon aan te wijzen die deze beslissing mag nemen na jouw dood. Die persoon hoeft niet per se in Nederland te wonen. Het is wel belangrijk om de contactgegevens van deze persoon goed bij te houden. Is deze persoon na jouw overlijden niet bereikbaar? Dan is de beslissing voor jouw partner of familie.
Hoe werkt orgaandonatie?
Het proces van een orgaandonatie begint al zodra het duidelijk is dat iemand niet meer beter wordt. Belangrijk is dat er geen uitzicht meer is op verdere behandelingen, en dat er geen verbeteringen meer zullen zijn. Als de patiënt geen donor is, dan zal eventuele beademing uitgezet worden en is het zaak voor de familie om de uitvaart te regelen.
Als de patiënt wel in het donorregister staat, dan zal er een donatiegesprek plaatsvinden met de familie. Wat hierna gebeurt is afhankelijk van de manier waarop de patiënt komt te overlijden. Als de persoon hersendood is, dan zal de arts onderzoek doen. Wanneer de patiënt komt te overlijden blijft deze nog wel aan de beademing en kan de familie afscheid nemen.
Als het overlijden wordt veroorzaakt door het stoppen van het hart en de bloedsomloop, dan is het belangrijk dat de patiënt binnen 2 uur officieel dood verklaard is. Als dit niet het geval is kan er geen donatie plaatsvinden. Hierna wordt gekeken welke organen geschikt zijn voor donatie. Als er een geschikte ontvanger in het computersysteem staat, dan gaan de organen naar de operatiekamer waar een speciaal team de operatie zal uitvoeren. De overledene mag hierna terug naar de familie. Zes weken na de operatie krijgt de familie te horen welke patiënten (man, vrouw, leeftijd) de organen van de overledene hebben ontvangen.
Hoe gaat een donoroperatie?
De donoroperatie wordt gedaan door een speciaal team, het uitnameteam. Zo'n operatie kan 3 tot 6 uur duren. Na de operatie zal het lichaam van de donor teruggaan naar de familie. Allereerst wordt de buik van de donor open gesneden. Via deze weg maken zij de organen los. Normaliter duurt dit zo'n 1 tot 1,5 uur. De organen worden klaargemaakt voor de uitname door ze te koelen en te spoelen met een speciale vloeistof. De chirurg zal één voor één de organen uit het lichaam halen die de donor kan doneren. De volgorde van de uitname wordt bepaald door hoe lang een orgaan zonder doorbloeding kan overleven. Hierbij is de volgorde altijd hetzelfde: hart, longen, dunne darm, lever, alvleesklier en als laatste de nieren.
Van donor naar ontvanger
Er worden, naast de organen, ook wat extra's uit het lichaam gehaald. Denk hierbij aan een stukje van de milt, de urineleider, de galblaas, bloedvaten en meer. De milt wordt vaak gebruikt om de ‘kruisproef' te doen. Hiermee wordt onderzocht hoe groot de kans is dat het lichaam van de ontvanger het donororgaan afstoot. Alle andere extra's kunnen gebruikt worden om de transplantatie succesvoller te maken en de kans op acceptatie te vergroten.
Bij de ontvanger kan gekozen worden voor drie verschillende narcose middelen: een middel om spieren te verslappen, een middel tegen pijn en een slaapmiddel. In bijna alle gevallen is het zo dat deze gebruikt worden om eventuele reflexen of bijwerkingen van de doodsoorzaak van de donor tegen te gaan. Denk hierbij aan de reflex van de kniepees als er met een hamertje op de knie getikt wordt, en bloedvaten die wijder gemaakt moeten worden. Het middel tegen pijn wordt vooral gebruikt om de bloeddruk op peil te houden, niet om pijn tegen te gaan.
Ook donor worden?
Heb je interesse om donor te worden? Meld je dan aan in het Donorregister. Is orgaandonatie voor jou nog iets te spannend? Of wil je liever iets doneren waar je nog trots op kan zijn terwijl je leeft? Wat dacht je dan van bloed, plasma of stamcellen doneren? Al deze dingen zijn hard nodig om patiënten in het ziekenhuis te helpen!
Plaats een reactie