Geen producten in de winkelwagen.
Valentijnsdag is weer voorbij en wellicht was je gister een beetje triest, omdat de coronacrisis er nog steeds de oorzaak van is dat het sociale contact is verminderd. Maar voor miljoenen mensen betekent de crisis tevens dat ze niet meer over voldoende of volwaardig voedsel kunnen beschikken. De crisis, en zaken als natuurrampen en conflicten, zorgen ervoor dat de problemen weer toenemen, met name in Afrika.
In Tigray, een gebied in Ethiopië, is er na een militair conflict een complete black-out qua nieuwsgaring. Men vreest dat enkele miljoenen mensen geen enkel middel van bestaan meer hebben en honger lijden. Ook in de rest van Ethiopië zijn er problemen, onder andere met sprinkhaanplagen waardoor oogsten mislukken in een land dat toch al tot de armste in de wereld behoort. Ook in Jemen, Nigeria, Congo en Sudan heerst er al vele maanden honger door een combinatie van problemen.
Waardoor is er meer honger?
Hoe komt het dat er wereldwijd weer meer honger is dan bijvoorbeeld in 2017? Het Internationale Rode Kruis heeft eind vorig jaar een onderzoek gedaan naar voedselprijzen in de arme delen van Afrika. Maar liefst 94% van de ondervraagden gaf aan dat de voedselprijzen fors waren gestegen als gevolg van de coronacrisis. Dat kwam dubbelhard aan omdat veel mensen minder inkomsten kregen. Ook in Afrika is het vaak niet meer mogelijk om het werk uit te voeren en ook rekening te houden met het virus. Waar in de westerse wereld online nog veel mogelijk is, geldt dat in Afrika maar voor een zeer beperkt deel van de beroepsbevolking. Ook ondersteuning van de plaatselijke overheden is niet per definitie mogelijk.
Hierdoor ontstaan situaties dat gezinnen gewoon niet weten in hoeverre ze de volgende dag te eten zullen hebben. Vaak zorgt dit ervoor dat men – zolang er nog geld is – genoegen moet nemen met de goedkoopste voeding die beschikbaar is. Dat houdt in dat er niet alleen te weinig voedsel is, maar ook nog eens dat het onvolwaardig is. Kinderen kunnen zich hierdoor niet op een gezonde manier ontwikkelen. In de meeste gebieden is het wachten op buitenlandse voedselhulp. In het coronatijdperk is dat beslist niet vanzelfsprekend. De schatting is dat er door corona nog eens zo’n 85 tot 130 miljoen mensen bij komen die dagelijks met honger moeten leven.
Ook in Nederland is er honger
Het Internationale Rode Kruis onderzoekt niet alleen de situatie in arme gedeelten van de wereld. Ook in het ‘rijke’ westen doet men onderzoek. In de Verenigde Staten wordt geschat dat ongeveer 10% van de bevolking moeite heeft om iedere dag voldoende en volwaardige voeding te krijgen. Het zijn vooral de arbeidsmigranten en de niet-gedocumenteerde immigranten die tot deze groep behoren. Maar door het bepaald niet hoge niveau van sociale voorzieningen en het lage minimumloon, hebben ook Amerikanen die geboren zijn in het land het vaak niet eenvoudig. Daarbij is het nog maar de vraag of president Biden het voor elkaar zal krijgen een minimumloon van $ 15 wettelijk verplicht te stellen. Dat is meer dan het dubbele van het huidige minimum dat op $ 7,25 per uur ligt. Gevreesd wordt dat door een hoger minimumloon veel mensen hun baan zullen verliezen en ‘zwart’ werk weer fors zal toenemen.
In Nederland was in 2020 voedselhulp nodig voor meer 25.000 mensen. Ook hier betreft het vooral immigranten die niet gedocumenteerd zijn of uitgeprocedeerden. Voor hen is brood en een bed beslist geen vanzelfsprekendheid. In het welvarende Nederland werden in 2020 ongeveer 86.000 boodschappenkaarten uitgereikt en 30.000 voedselpakketten uitgedeeld.
Iets om over na te denken als je vanavond aan de warme maaltijd begint?
Bekijk ook:
Plaats een reactie