Geen producten in de winkelwagen.
Voeding uit mythes en fabels, wat weten we erover en hoe speciaal is het?
In religie en mythologie wordt soms gesproken over voedsel dat wel heel bijzonder is. Wat weten we van dat voedsel en hoe speciaal is het? Hieronder zijn de bekendste mythische etenswaren op een rijtje gezet.
5 x voeding uit mythes en fabels
1. Appel
Het verhaal van Adam, Eva en de slang mag als bekend worden beschouwd. Als dat niet was gebeurd, zouden we nu immers geen mode kennen. Ook in de Noorse mythologie zijn appels erg belangrijk. Door regelmatig een appel te eten, bleven de Noorse goden jong. Toen Loki, de god van het verraad, dan ook ervoor zorgde dat de appels niet meer op het menu stonden, sloeg de veroudering snel toe. Het liep goed af en de appels smaakte daarna weer best.
Er zijn nog vele historische verhalen waarin de appel een belangrijke rol speelt. Echter vragen historici zich wel af in hoeverre het dan echt om appels ging. In vele oude talen is er één woord voor fruit. Bij de vertaling ervan werd dan al gauw voor fruit de appel gekozen. Hoe dan ook, in dit mythische voedsel kan je gewoon elke dag je tanden zetten.
2. Ambrozijn en nectar
De goden uit de Griekse mythologie aten ambrozijn en dronken daar nectar bij. Wellicht waren beide zaken gemaakt van honing. In die tijd werd honing als zuiverend en genezend beschouwd en wellicht dankten de Griekse goden daar hun onsterfelijkheid aan. Tantalus, een Griekse koning mocht deelnemen aan een banket van de goden, maar de nieuwsgierige vorst stal ambrozijn en nectar om het aan zijn vrienden te laten proeven.
Bij een tegenbezoek zette hij hen het vlees van zijn eigen zoon voor om te testen of ze alwetend waren. Zijn straf was niet misselijk. Voor eeuwig moest hij tot zijn hals in het water staan, maar als hij wou drinken trok het water zich terug. Boven zijn hoofd hingen de lekkerste vruchten, maar als hij daar naar reikte, zorgde de wind ervoor dat de takken buiten zijn bereik bleven. Een tantaluskwelling dus!
3. Manna
Veertig jaar lang zwierven de Joden door de woestijn waar geen voedsel te vinden was. Daarom schonk God ze manna. Het viel iedere ochtend uit de hemel. Eerst blies de wind de woestijnbodem schoon, daarna spoelde de regen het zand schoon en nadat de manna was gevallen werd het nogmaals schoon geregend. Manna zag eruit als witte koriander, maar smaakte als vers gebakken brood. Op vrijdag viel er een dubbele portie, zodat men op de heilige zaterdag kon rusten. Het verhaal gaat dat bij Joden die voldoende geloof hadden, het voedsel naast de tent terecht kwam. Zij die geen of minder vertrouwen hadden, moesten er soms bijna de hele dag naar zoeken.
4. Soma
In de Hindoeïstische leer is soma de drank van de goden. Het wordt gevonden op de maan en door de god Soma naar de aarde gebracht in zijn gedaante als een grote adelaar. Het woord soma betekent tevens maan. Soma had ook de taak om de aarde en de hemel op de plaats te houden en was getrouwd met Schemering.
In vroegere rituelen werd de drank soma ook gebruikt door de priesters. In geschriften werd toegelicht dat het een witte en zoetige drank was, die hallucinerend werkte. Hoewel over een plant wordt gesproken waaruit deze drank werd geperst, is het niet onmogelijk dat er sprake was van een paddenstoel. De bereidingswijze is niet bewaard gebleven in ieder geval.
5. Het recept voor levenselixer
In vrijwel iedere cultuur en mythologie komt een levenselixer voor. Meestal is het een bron, waarvan het water ervoor zorgt dat je eeuwig jong blijft. Soms is het een meer of een rivier. Voorlopig heeft niemand die echter nog gevonden. Een recept voor levenselixer kun je voorlopig dus wel vergeten. Er zijn in de loop der eeuwen meerdere recepten voor levenselixer in omloop geweest. Het bekendste is misschien wel het recept van Karmelieter monniken uit de regio Parijs. 10 druppels citroenmelisse per dag zou het geheim zijn.
Bekijk ook:
Plaats een reactie