We kennen allemaal de verhalen van zeevaarders die schreven over gigantische zeemonsters die ze op hun reizen tegenkwamen. Deze mythische monsters zoals ‘De Kraken’ werden 2000 jaar al beschreven, en hebben eeuwenlang voor angst en beven gezorgd onder schippers die op hun handelsroutes voeren of op ontdekkingsreis gingen. Recent onderzoek wijst uit dat deze verhalen niet volledig zijn verzonnen.
Zeemeerminnen en Kraken
De mythes over de gigantische zeemonsters uit de dieptes van de oceanen lenen zich perfect voor boeken en Hollywood-films zoals Pirates of the Carribean, waarin de Kraken complete schepen naar de bodem trekt. Ook zeemeerminnen en andere monsters worden al eeuwen beschreven in de logboeken van zeevaarders. Deze ‘zeemansverhalen’ werden al die tijd afgedaan als onzin, maar is dat ook zo?
Tegenwoordig zijn we een stuk geleerder, en hebben vaak een verklaring voor het ogenschijnlijk onverklaarbare. In het geval van deze mythische zeemonsters is dat ook het geval. Er worden weleens vreemde wezens op een strand gevonden, maar vaak gaat dat om nog niet ontdekte vissen, al werd er wel druk gespeculeerd over het bestaan van zeemeerminnen in de Animal Planet-documentaire ‘Mermaids: The Body found’.
Mermaid. #mermaids #mermaidsthebodyfound #sea #seamonster #drawing #painting pic.twitter.com/UCW7dhoj04
— mirko delcaldo (@mirkodelcaldo) April 26, 2014
Verklaring voor zeemonsters
Wetenschappers hebben het vermoeden dat bultrugwalvissen verantwoordelijk zijn voor de mythe rondom zeemonster de Kraken. Bultruggen zijn enorm, en eten over het algemeen plankton. Echter, komen ze soms naar de oppervlakte, en openen daarna hun enorme bek, waarna er vissen in springen om te schuilen voor roofdieren. De bultrug is echter het roofdier, en sluit zijn bek als er genoeg vis in zit.
De aanblik van een ver opengesperde enorme bek dat uit het water verschijnt kan voor onwetende zeevaarders van weleer een afschrikwekkend gezicht zijn geweest, en zullen dit waarschijnlijk in hun logboeken hebben opgeschreven, aangedikt uiteraard, want het blijven schippers. Maar wie weet. De mens heeft pas 5% van de oceanen in kaart gebracht, dus wie weet wat er in de diepten van de wereldzeeën op ons ligt te wachten.