Onderzoek bewijst: lelijke mensen vinden zichzelf vaak knapper dan dat anderen ze vinden

Je zou denken dat knappe mensen een hoger zelfbeeld hebben, en zichzelf een hoger cijfer zouden geven als hen zou worden gevraagd om hun uiterlijk te beoordelen. Het tegendeel is echter waar. Lelijke mensen zijn sneller geneigd om zichzelf een hoger cijfer te geven, en overschatten dus hun zelfbeeld. Dat blijkt uit een Scandinavisch onderzoek.

Onderzoek naar lelijke mensen

Oké, nu rijst de vraag; wie bepaalt wat lelijk is? In de renaissance tijd was het vroeger aantrekkelijk om gele en rotte tanden te hebben. Dat was omdat suiker in die tijd erg duur was, dus met rotte tanden liet je zien dat je er financieel goed bij zat. In dit geval zijn de onderzoekers uitgegaan wat het schoonheidsideaal van deze tijdsgeest is. Voor het onderzoek hebben ze een groep vrijwilligers gevonden.

De vrijwilligers kregen een spiegel, en een papiertje waarop ze een paar vragen moesten invullen. Aan het einde van de lijst moesten de proefkonijnen zichzelf een cijfer geven. Wat bleek; hoe lelijker de proefpersoon, hoe zwaarder deze zichzelf overschatte, en dus een hoger cijfer op papier zette. De aantrekkelijke mensen gaven zichzelf daarentegen een lager cijfer.

Beoordeling door anderen

Het tweede deel van het onderzoek was de beoordeling door anderen. Er werd aan een tweede groep personen gevraagd om de eerste groep te beoordelen op uiterlijk. De ‘lelijke groep’ kreeg significant lagere cijfers toebedeeld dan dat ze zichzelf hadden gegeven. Dit wil zeggen dat lelijkerd zichzelf een stuk knapper vinden dan dat ze in werkelijkheid zijn. De ‘aantrekkelijke groep’ kreeg aanzienlijke hogere cijfers toebedeeld.

Er is geen duidelijke verklaring te vinden waarom mensen zichzelf aantrekkelijker inschatten. De ene psycholoog zegt dat het een vorm van zelfacceptatie is, de andere psycholoog zegt dat het cijfer wat ze zichzelf geven gebaseerd is op een wensgedachte. Hoe dan ook; iedereen is mooi op zijn eigen manier, dus wij hebben geen mening over het uiterlijk van de proefpersonen. Don’t shoot the messenger.