Hoe bepaald een DNA test het vaderschap van een kind?

Desoxyribonucleïnezuur ofwel DNA, is het genetisch materiaal dat je erft van je moeder en vader. Een DNA vaderschapstest gebruikt het DNA dat is afgenomen van een wangslijmvlies, om vast te stellen of een man de biologische vader van het kind is.

Hoe nauwkeurig is een DNA test?

Deze vaderschapstest zijn uiterst nauwkeurig. Een DNA test kan met een nauwkeurigheid van 99,9% aantonen of een man niet de biologische vader van een pasgeborene is.

Waarom hebben mensen een DNA- vaderschapstest nodig?

Het vaststellen van het vaderschap kan om verschillende redenen belangrijk zijn. Het kan helpen bij:

• het verkrijgen van wettelijke rechten op kinderalimentatie, voogdij, sociale zekerheid en erfenissen.
• identificatie van verbanden met genetische aandoeningen die je gezondheid als kind op lange termijn kunnen beïnvloeden.

Welke soorten DNA tests zijn er?

Als je probeert het vaderschap te bewijzen of te weerleggen om juridische redenen, moet de test plaatsvinden in een medische omgeving (een wettelijke DNA- vaderschapstest). Anders kun je gebruik maken van een thuisbezorgde DNA vaderschapstest kit die je online of bij een drogist koopt.

Hoe wordt een DNA test uitgevoerd?

Er zijn twee even nauwkeurige manieren om op vaderschap te testen:

Bloedonderzoek

De potentiële vader en het kind geven bloedmonsters af in een medische praktijk. De instelling stuurt de monsters naar een laboratorium voor analyse.

Wang uitstrijkjes

De potentiële vader en het kind nemen een uitstrijkje van de binnenkant van de wangen voor buccale cellen (wangslijm cellen). Je stuurt de wattenstaafjes naar een aangewezen laboratorium. Als het uitstrijkje in een medische omgeving wordt gemaakt, stuurt het kantoor de monsters naar een laboratorium.

Hoe wordt het vaderschap bevestigd?

Het laboratorium voert een reeks tests uit die DNA-sequencing worden genoemd. Deze tests zoeken naar genetische overeenkomsten tussen de potentiële vader en het kind. Een overeenkomst bevestigt het vaderschap.

Kan een test het vaderschap vaststellen tijdens de zwangerschap?

Er zijn drie verschillende manieren om het vaderschap te testen voordat een baby wordt geboren. De tests zijn even nauwkeurig als die welke na de geboorte van een kind worden uitgevoerd. De drie methoden zijn:

Niet-invasieve prenatale vaderschapstest

Deze test analyseert foetaal DNA dat in het bloed van een zwangere vrouw wordt gevonden tijdens het eerste trimester. Een laboratoriumspecialist vergelijkt de foetale DNA-informatie met DNA uit het wangcelmonster van de potentiële vader.

Chorion villus sampling

Een zorgverlener neemt een klein monster van het weefsel van de placenta. Deze procedure vindt plaats via de baarmoederhals of de buik van de moeder. Een laboratorium vergelijkt het DNA van het monster met dat van de moeder en de potentiële vader.

Vruchtwaterpunctie

Bij een vruchtwaterpunctie zuigt een arts een kleine hoeveelheid vruchtwater op. Voor de test wordt een naald in de buik van de moeder ingebracht. Een laboratorium vergelijkt het vochtmonster met DNA van de moeder en de mogelijke vader.

Wat kost een DNA vaderschapstest?

Een thuis uitgevoerde DNA-vaderschapstest kost 50 tot 180 euro (inclusief de kosten van de kit). Voor een wettelijke test in een medische omgeving zul je meer betalen. De ziektekostenverzekering dekt deze kosten niet.

Wanneer krijg je de testresultaten?

De doorlooptijd van labuitslagen varieert. Houd rekening met de tijd die nodig is om het monster bij het lab te krijgen en met de tijd die het lab nodig heeft om de tests uit te voeren. De resultaten kunnen binnen twee dagen beschikbaar zijn. Tegen een extra vergoeding bieden sommige bedrijven resultaten op dezelfde dag of binnen één dag. Veel DNA-testcentra plaatsen de resultaten op een beveiligde website voor snellere toegang.

Het kan enkele weken duren voordat de resultaten van prenatale vaderschapstests zoals CVS en vruchtwaterpunctie beschikbaar zijn.

Wanneer het vaderschap van een kind in twijfel wordt getrokken, kan een DNA- vaderschapstest uitkomst bieden. Je zorgverlener kan je helpen de beste testmethode voor jouw situatie te kiezen. Of je nu gebruik maakt van een thuistest of van een medische praktijk, je moet er zeker van zijn dat het laboratorium is geaccrediteerd.