Geen producten in de winkelwagen.
De kogel is door de kerk, de maximumsnelheid op de Nederlandse snelwegen wordt verlaagd van 130 naar 100 kilometer per uur. Een ‘rotmaatregel’ volgens Minister-President Marc Rutte, maar alles voor het grotere belang, het bestrijden van de huidige ‘crisis van ongekende omvang’: de stikstof en PFAS-problemen.
Met deze ‘rotmaatregel’ laat de Nederlandse regering zich weer een van haar beste kant zien wanneer het om symboolpolitiek gaat. Immers, deze maatregel heeft een reductie van 0,07 procent tot gevolg. Ter vergelijking, alleen al vanuit het buitenland is de bijdrage in de stikstofneerslag meer dan 30 procent. Laten we er maar van uitgaan dat we bij oostenwind de uitstoot vanuit het Ruhrgebied bij Venlo terug moeten blazen.
Financiële gevolgen
Maar natuurlijk gaat de ‘rotmaatregel’ ook voor financiële ellende zorgen. De overheid int op dit moment namelijk zo’n 8 miljard aan brandstofaccijns en wanneer we allemaal langzamer gaan rijden gaan we ook goedkoper rijden. Dat betekent weer minder brandstof en dus minder brandstofaccijns. Naar verwachting gaat dit in de honderden miljoenen lopen. Het laat zich raden wie deze misgelopen inkomsten mag gaan aanvullen. Denk hierbij aan het inrichten van meer trajectcontroles, want ja, er moet gehandhaafd worden op de snelwegen en er is niet genoeg mankracht.
Minder eiwit, u weet wel waarom
Maar er is meer. De boeren moeten hun dieren minder eiwitrijk voedsel geven om zo de hoeveelheid stikstof, die in de mest als ammoniak vrijkomt, te beperken. Maar wanneer je een varkensboer ziet de regering eigenlijk nog liever dat je de pijp helemaal aan Maarten geeft. Er is 180 miljoen euro beschikbaar om varkensboeren uit te kopen.
‘Structureel zwakke’ natuurgebieden
Kleine Natura2000 gebieden die als ‘structureel zwak’ worden aangemerkt, doordat bepaalde planten- of diersoorten niet of nauwelijks meer voorkomen, lopen de kans om hun beschermde status te verliezen. Dat wat nog wel levensvatbaar is zal dan worden overgeheveld naar natuurgebieden die volgens de regering wel bestaansrecht hebben. Overigens is het allemaal nog maar de vraag of het daadwerkelijk gaat gebeuren, daar deze natuurgebeden onderdeel zijn van een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden. Dat betekent dus weer eerst een gang naar de Europese Commissie.
PFAS
Alsof het allemaal nog niet genoeg was ging het kabinet ook nog eens in op de problemen met PFAS, de verzamelnaam voor giftige, niet-afbreekbare stoffen. De veilige norm voor landbodem moet voor 1 december bekend zijn, en dit is nu aangevuld met waterbodem. Baggeraars die tot dusver hun verontreinigde baggerslib niet kwijt konden kunnen dit nu bij depots van de Rijksoverheid kwijt. Het is een kort termijn oplossing, zoals de meeste oplossingen die deze regering bedenkt, maar het biedt ruimte om stilgelegde baggerprojecten te hervatten.
Van gidsland naar gekke Henkie, een kleine stap
Wanneer we naar alle berichtgeving over deze verschrikkelijke crisis kijken valt wel iets op. Er is vrijwel geen ander land waar zo paniekerig wordt gedaan als in Nederland. Dat geeft te denken of deze ‘crisis’ niet vooral in stand wordt gehouden voor eigen gewin en het aanboren van nieuwe (belasting)inkomsten. Het is ook het zoveelste voorbeeld waarbij de verschillende Europese landen lekker zelf hun gang mogen gaan in plaats van een gecoördineerd Europees beleid te voeren. Nederland wil zich weer eens als het beste jongetje van de klas afficheren en noemt zichzelf een ‘gidsland’. Dat we in andere landen langzamerhand als de gekke Henkie van Europa worden gezien is nog steeds niet bij onze regering doorgedrongen.
