Geen producten in de winkelwagen.
Een landelijk team van onderzoekers heeft een antilichaam gevonden dat beschermt tegen een breed scala van potentieel dodelijke influenza virussen, en heeft inspanningen geleverd om een universeel vaccin te ontwikkelen dat mensen kan behandelen of beschermen tegen alle stammen van het virus.
De studie, die Scripps Research samen met de Washington University School of Medicine aan St. Louis en Icahn School of Medicine aan de Mount Sinai in New York heeft uitgevoerd, wijst op een nieuwe aanpak om ernstige gevallen van griep aan te pakken, waaronder pandemieën. Het onderzoek is gepubliceerd in het 25 oktober nummer van Science.
Ian Wilson, PhD, een van de drie senior co-auteurs van Scripps Research, zegt dat het antilichaam in het centrum van de studie van een eiwit genaamd neuraminidase afkomstig is, dat essentieel is voor de replicatie van het griepvirus in het lichaam.
Eiwit
Het eiwit, dat zich op het oppervlak van het virus bevindt, zorgt ervoor dat geïnfecteerde gastheercellen het virus kunnen vrijgeven zodat het zich naar andere cellen kan verspreiden. Tamiflu, het meest gebruikte medicijn voor ernstige griepinfectie, werkt door neuraminidase te inactiveren. Er zijn echter vele vormen van neuraminidase, afhankelijk van de griepstam, en dergelijke medicijnen zijn niet altijd effectief vooral omdat de resistentie tegen de medicijnen zich ontwikkelt.
“Er zijn veel soorten griepvirussen die elk jaar circuleren dat we een nieuw vaccin moeten ontwerpen en produceren dat overeenkomt met de meest voorkomende stammen van dat jaar”, zegt co-senior auteur Ali Ellebedy, PhD, een assistent-professor pathologie en immunologie aan Washington University. “Stel je nu voor dat we één vaccin zouden kunnen hebben dat beschermd is tegen alle griepstammen, inclusief menselijke, varkens en andere zeer dodelijke aviaire influenzavirussen. Dit antilichaam kan de sleutel zijn tot het ontwerpen van een echt universeel vaccin.”
Ontdekking
Ellebedy ontdekte het antilichaam – een immuunmolecuul dat zich herkent en hecht aan een vreemd molecuul in bloedtaken van een patiënt die met griep is opgenomen in het Barnes-Jewish Hospital in St. Louis in de winter van 2017.
Ellebedy werkte aan een onderzoek naar de immuunrespons op griepinfectie bij mensen in samenwerking met de Washington University Emergency Care and Research Core, die hem bloedmonsters van toestemmingsgrieppatiënten bezorgde. Hij merkte al snel dat een bepaald bloedmonster ongebruikelijk was: naast antilichamen tegen hemagglutinine, het belangrijkste eiwit op het oppervlak van het virus, bevatte het ook andere antilichamen die duidelijk op iets anders waren gericht.
“In de tijd dat we net begonnen, en ik was mijn lab aan het opzetten, zodat we niet over de middelen beschikten om te kijken waar de antilichamen zich nog op konden richten”, zegt Ellebedy, universitair docent geneeskunde en moleculaire microbiologie.
Ellebedy stuurde drie van de antilichamen naar co-senior auteur Florian Krammer, PhD, een microbiologie professor aan de Icahn School of Medicine op de berg Sinaï. Als expert op het gebied van neuraminidase, testte Krammer de antilichamen tegen zijn uitgebreide bibliotheek van neuraminidase-eiwitten. Ten minste een van de drie antilichamen blokkeerde neuraminidaseactiviteit in alle bekende typen of neuraminidase bij griepvirussen, die een verscheidenheid aan menselijke en niet-menselijke stammen vertegenwoordigen.
“De breedte van de antilichamen kwam echt als een verrassing voor ons”, zegt Krammer. “Gewoonlijk kunnen anti-neuraminidase-antilichamen breed zijn binnen een subtype, zoals H1N1, maar een antilichaam met potentiële activiteit over subtypen was ongehoord. Aanvankelijk geloofden we onze resultaten niet. Vooral het vermogen van de antilichamen om te kruisen tussen influenza A- en influenza B-virussen zijn gewoon verbijsterend. Het is verbazingwekkend waartoe het menselijke immuunsysteem in staat is of de juiste antigenen krijgt.”
Testen
Om erachter te komen of de antilichamen kunnen worden gebruikt om ernstige gevallen van griep te behandelen, testten Krammer en collega's ze bij muizen die een dodelijke dosis of influenzavirus kregen. Alle drie antilichamen waren effectief tegen vele stammen, en één antilichaam, “1G01” genoemd, beschermd tegen alle 12 geteste stammen, die alle drie groepen van het humane griepvirus omvatten, alsmede vogel- en andere niet-menselijke stammen.
“Alle muizen overleefden, zelfs als ze het antilichaam 72 uur na infectie kregen,” zegt Ellebedy. “Ze werden absoluut ziek en verloren gewicht, maar we hebben ze nog steeds gered. Het was opmerkelijk. Het deed ons denken dat je dit antilichaam in een intensive care-scenario zou kunnen gebruiken als je iemand hebt die ziek is met griep en het te laat is om Tamiflu te gebruiken. ”
Tamiflu moet binnen 24 uur na de symptomen worden toegediend. Een medicijn dat later zou kunnen worden gebruikt, zou veel mensen helpen te diagnosticeren nadat het Tamiflu-venster is gesloten. Maar voordat de onderzoekers konden nadenken over het ontwerpen van een dergelijk medicijn op basis van het antilichaam, moesten ze begrijpen hoe het interfereerde met neuraminidase.
Ze wendden zich tot Wilson van Scripps Research, wereldwijd bekend om zijn werk als structureel bioloog. Wilson is voorzitter van het Department of Integrative Structural and Computational Biology van het Instituut en heeft talloze belangrijke bevindingen gedaan die hebben geleid tot inspanningen om universele vaccins te ontwikkelen voor griep en andere complexe virussen zoals HIV.
Bekijk ook:
Plaats een reactie